10 سال پس از انقلاب لیبی/ زندگی با زخم و ناکامی
تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۳۴۹۹۱
10 سال پیش و همزمان با فراگیر شدن انقلاب‌ها در کشورهای عربی خاورمیانه، سه جوان لیبیایی به تظاهرات گسترده علیه حکومت 40 ساله "معمر قذافی" رهبر وقت لیبی پیوستند. آنها پس از قیام سال 2011 در کشوری دو پارچه، با دو جبهه متفاوت و آینده‌ای غیر قابل تغییر زندگی می‌کنند.
5 سال پس از انقلاب لیبی و سرنگونی "معمر قذافی" اختلافات در رهبری لیبی به اوج رسید و کار را به جایی رساند که دو دولت به صورت همزمان خود را حاکم بر این کشور خواندند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دولت اول که از سوی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده غرب لیبی به مرکزیت طرابلس (پایتخت) را در دست دارد.
در مقابل، دولت دیگری به رهبری ژنرال "خلیفه حفتر" شرق لیبی را در کنترل خود دارد.
رویترز 10 سال پس از انقلاب لیبی و سرنگونی "معمر قذافی" در گزارشی به پای صحبت انقلابیون لیبی نشسته و از شرایط، آرزو و حسرت‌های آنها برای لیبی می‌گوید.
اولین تظاهرات علیه حکومت "معمر قذافی" رهبر وقت لیبی در تاریخ 17 فوریه سال 2011 از شهر شرقی "بنغازی" آغاز شد. اینک لیبی بین جناح‌های مختلف و رقیب تقسیم شده و سوراخ‌های ناشی از برخورد گلوله و ترکش در شهرهای لیبی دیده می‌شود.
"اسامه علی الاگوری" با فرزندان خود در خانه‌اش در شهر "بنغازی" لیبی نشسته است/ عکس: رویترز
سازمان ملل متحد از تلاش جدید برای متحد کردن طرف‌های درگیر لیبی برای شکل‌دهی یک دولت موقت و برگزاری انتخابات ملی تا پایان سال حمایت کرده است. اما بسیاری از لیبیایی‌ها همچنان به داشتن آینده روشن شک دارند.
گلوله در پا
"اسامه علی الاگوری" فارغ‌التحصیل از دانشگاه شهر بنغازی به دلیل افشاگری و اعتراض خود در سال 2011 علیه "بی‌عدالتی ظالمانه" و "ظلمی که بر پدران و پدربزرگانش رفته" بیکار شد.
او پس از گسترش مبارزات در تابستان سال 2011 به گروه معترضان و مهاجمان طرابلس پایتخت لیبی پیوست. زمانی که او و یکی از همراهانش برای شناسایی مشخصات یکی از حملات در حال فعالیت بودند از سوی نیروهای قذافی شناسایی و ردیابی شدند.
او گفت: "نیروهای قذافی به سمت ما تیراندازی کردند. یک گلوله به پایم خورد". رفیق او در این عملیات کشته شد و خودش نیز از کمر به پائین فلج شد.
اسامه علی الاگوری تمام کسانی که در سال 2011 به عنوان رهبران جامعه ظهور کرده‌اند را محکوم می‌کند. او در این باره گفت: انقلاب از مردم شریفی که این در قبرهایشان خوابیده‌اند، به سرقت رفته است.
پس از دو قطبی شدن بیشتر لیبی این جوان به خیل عظیمی پیوست که از "خلیفه حفتر" رهبر نیروهای نظامی در شرق لیبی حمایت می‌کردند. خلیفه حفتر در سال گذشته در تلاش برای تصرف طرابلس شکست خورد.
الاگوری که اینک 34 سال دارد گفت که برای دو فرزندش زندگی می‌کند و هر روز صبح برای خرید و فروش دام به بازار حیوانات می‌رود.
چهره یک قیام
پدر "هشام الویندی" در دوران حاکمیت قذافی یک دیپلمات بود و عملکرد خوبی داشت. هشام پس از شرکت در اعتراضات علیه قذافی متوجه شد که تحت پیگرد قانونی و تعقیب پلیس قرار گرفته و به تونس فرار کرد.
او که به جنوب تونس سفر می‌کرد از یکی از گذرگاه‌های مرزی تحت کنترل مخالفان و شورشیان گذشت و به گروه‌های درگیر در کوه‌های غربی در این کشور پیوست. وی افزود: من ماه‌ها درگیر جنگ بودم.
"ویندی" از اولین مبارزانی بود که به محوطه زندگی قذافی در طرابلس حمله کرد. او با گشت و گذار در اتاق‌های محل زندگی قذافی کلاه تزئین شده و نظامی او را پیدا کرد.
ویندی در آن روز در تلویزیون با کلاه پیدا شده قذافی مصاحبه کرد و گفت که امیدوار است قیام لیبی در آینده در سطح بین‌الملل به رسمیت شناخته شود.
او اینک در این باره می‌گوید: اولامی‌خواستم اعلام کنم که مردم لیبی آنقدرها هم بد نبودند. وی افزود: من در آن زمان گفتم قذافی تمام شد و ما باید (کشور و آینده)را دوباره بسازیم.
او اینک در تونس کار می‌کند و امیدوار است که امور تغییر کنند.
ویندی افزود: مردم به من می‌گویند که تو در این فاجعه شرکت کردی.حالا چه طور؟ آن را دوست داری؟ البته که تمام این روند به معنای اجبار در انتخاب قذافی یا هرج و مرج پیش‌آمده نیست. انقلاب یک روند است و ما باید یک لیبی جدید بسازیم که لیاقت آن را داریم.
فقدان پیشرفت
"ملک سالم المجایی" از شهر "مصراته" لیبی در دهه پیش 20 ساله بود و پس از حمله نیروهای قذافی به شهرش در سال 2011 به نیروهای مبارز علیه او پیوست.
او در تابستان سال 2011 زخمی شد و پای خود را از دست داد.
او گفت: من در عقب کامیون بودم. یک موشک به پشت ما خورد. برخی از دوستانم کشته شدند. من در تونس تحت درمان قرار گرفتم و سپس به لیبی بازگشتم.
او امیدوار بود در دهه گذشته پیشرفتی بیشتر در لیبی ببیند و رهبرانِ پس از انقلاب لیبی را در عدم اتحاد کشور مقصر می‌داند.
ملک سالم گفت: متاسفانه اوضاع پس از 10 سال جنگ همین گونه است که می‌بینید. سیاستمداران ما که مورد اعتماد قرارگرفتند در حد استاندارد نبودند.
بیشتر بخوانید: مزدوران روس در جنگ داخلی لیبی آمریکا: روسیه مخفیانه به لیبی جنگنده فرستاد / هواپیماها را رنگ می‌کنند تا مشخص نباشد جنگ داخلی لیبی، رقابت اردوغان و قطر در مقابل مصر و روسیه لینک کوتاه: asriran.com/003Eaqمنبع: عصر ایران
کلیدواژه: معمر قذافی سال 2011
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۳۴۹۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سریال ناکامی کاراته خوزستان ادامه دارد!
به گزارش خبر آنلاین از اهواز، مسابقات قهرمانی کشور (انتخابی تیم ملی) در بخش کومیته رده‌های سنی نوجوانان، جوانان، زیر ۲۱ سال و بزرگسالان پسران طی روزهای ۲۶ الی ۳۱ فروردین و در بخش دختران نیز طی روزهای یک الی ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ در استان همدان برگزار شد.
۴۲۸۱ ورزشکار برای حضور در این رقابت ها ثبت نام کرده بودند که از این آمار ۲۱۷۳ ورزشکار دختر و ۲۱۰۸ ورزشکار پسر هستند.
پس از ۱۲ روز رقابت در دو بخش آقایان و بانوان تنها یک مدال نصیب کاراته خوزستان شد؛ سورنا مرادی در وزن ۶۷ کیلوگرم بزرگسالان موفق به کسب مدال نقره شد تا تک مدال این استان به نام وی ثبت شود، همچنین در بخش بانوان خوزستان هیچ مدالی نتوانست کسب کند.
در بخش آقایان ۸۸ شانس مدال و در بخش بانوان ۷۶ شانس مدال که مجموعا در هر دوبخش ۱۶۴ شانس مدال وجود داشت که متاسفانه سهم خوزستان پرتانسیل تنها یک مدال بود.
لازم به ذکر است رئیس هیات کاراته استان خوزستان در مصاحبه‌ای با خبرگزاری ایرنا در مهرماه سال ۱۳۹۹ جمعیت سازمان‌یافته این رشته در دو بخش آقایان و بانوان استان خوزستان را بیش از ۱۲ هزار نفر ذکر کرده است، در این میان سؤالاتی از این قبیل مطرح می‌شود؛ چه دلیلی باعث شد در جمعیت چند هزارنفری کاراته در استان خوزستان این رشته ناموفق ظاهر می‌شود؟ آیا در انبوهی از نیروی انسانی این رشته؛ ورزشکارانی که بتوانند در سطح کشوری رقابت کنند وجود ندارد یا مدیریت ضعیف تاثیر مستقیمی بر نتایج اسفناک این رشته دارد؟
عملکرد بسیار ضعیف کاراته خوزستان در ادوار گذشته و اعتراضات گسترده‌ای ورزشکاران این رشته بر علیه ریاست وقت کاراته استان باعث شد تغییراتی در رأس کاراته استان صورت بپذیرد و کادر جدید برای تغییر و احیای کاراته استان بر روی کارآمد.
تغییری که حالا باگذشت حدود ۴ سال مشخص شد چیزی شبیه سقوط از چاله به چاه بوده است چرا که بررسی عملکرد هیات جدید در همه ابعاد نشان از اتخاذ تصمیمات خلق‌الساعه، بی‌نتیجه و شبهه‌ناک دارد.
مهم‌ترین مسئله در این میان بی‌تفاوتی مسئولان ورزش استان نسبت به نتایج بسیار ضعیف این رشته در سطوح مختلف است، رشته‌ای با پتانسیل و نیروی انسانی بسیار بالا که می‌تواند با مدیریت صحیح در سطح کشور و حتی سطوح بین‌المللی حرف‌های بسیاری برای گفتن داشته باشد.
کابوس ازبین‌رفتن استعدادها و پتانسیل‌ها برای یکی از رشته‌های پرطرفدار خوزستان از هر زمان دیگری نزدیک‌تر است و در این وضعیت باید دید چه تصمیم یا تصمیماتی می‌تواند کاراته خوزستان را از بحران نجات دهد.
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899673
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»